A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U V W Z Ź Ż
Jana SABAŁY – KRZEPTOWSKIEGO – ulica na Sikawie nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Jan Sabała – Krzeptowski, 1809-1893, gawędziarz i pieśniarz ludowy; przewodnik tatrzański.
SADOWA, -ej – mała uliczka wzdłuż Zgierskiej znana od 1913 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika sad 'teren, na którym rosną drzewa i krzewy owocowe; ogród owocowy’.
Horacego SAFRINA – ulica na terenie Mikołajewa nazwana w 1989 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Horacy Safrin, 1899-1980, łodzianin, poeta, satyryk dramaturg, tłumacz.
SAHARYJSKA, -ej – ulica osiedlowa na Rokiciu wytyczona i nazwana w 1995 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy geograficznej Sahara. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych tematycznie z pustynią.
*SALZMANNA // SALTZMANNA, wymowa Zalcmana – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: Salzmann Samuel Jechezkiel, 1797-1877, kupiec, zajmujący się m. in. pośrednictwem w handlu placami. Na swoich posesjach wytyczył prywatną ulicę, nazywaną przez mieszkańców ul. Salzmana lub Zalcmańską; → Solna.
Plac im. Bronisława SAŁACIŃSKIEGO – niewielki placyk przylegający do Dworca Łódź Fabryczna, u zbiegu ulic Składowej, POW i Węglowej. Nazwany został w 1994 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Bronisław Sałaciński, 1899-1918, legionista, który zginął przy rozbrajaniu Niemców 11 XI 1918 r. w pobliżu Dworca Fabrycznego.
*SAŁATOWA, -ej – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sałata 'roślina o jadalnych liściach’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem; → Harcerzy Zatorowców.
SAMOPOMOCY – ulica na Żabieńcu istniejąca pierwotnie jako Podgórna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika samopomoc 'pomoc wzajemna w jakimś zespole’; tu w nawiązaniu do rolniczej spółdzielni Samopomoc Chłopska. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
SANDOMIERSKA, -ej – ulica na Karolewie znana od 1930 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Sandomierz 'miasto położone na lewym brzegu Wisły, w pobliżu ujścia Sanu, w woj. świętokrzyskim’.
SANECZKOWA, -ej – ulica na Stokach nazwana w 1953 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika saneczki 'sprzęt sportowy do uprawiania saneczkarstwa’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego.
SANITARIUSZEK – ulica na terenie Lublinka wyodrębniona w 1989 r. z fragmentu ul. Chocianowickiej. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sanitariuszka 'w wojsku: osoba pielęgnująca rannych i chorych w czasie działań wojennych’.
SANOCKA, -ej – ulica łącząca ul. Pabianicką i Tuszyńską. Obecna na planach od 1910 r. jako → Nowo-Pabianicka. W 1932 r. przemianowana. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Sanok 'miasto nad Sanem, w woj. podkarpackim’.
SAPERÓW – ulica na terenie Brusa, istniejąca pierwotnie jako Wiejska, po włączeniu do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika saper 'żołnierz zajmujący się budową umocnień, fortyfikacji, minowaniem i rozminowywaniem’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z wojskowością.
SAPIEŻYŃSKA, -ej – ulica na terenie Starych Moskuli, początkowo bezimienna, nazwana w 1994 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy osobowej Sapieha 'nazwisko rodu arystokratycznego z Litwy’.
SARDYŃSKA, -ej – ulica na terenie Nowosolnej, wytyczona i nazwana w 1998 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy wyspy włoskiej Sardynia.
SARMACKA, -ej – ulica na Chojnach istniejąca pierwotnie jako Parkowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. W 1947 r. wchłonęła ul. Kneippa. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika Sarmata 'Polak starej daty; zwolennik sarmatyzmu, ideologii szlachty polskiej XVII-XVIII w.’.
SARNIA, -ej – południowa przecznica al. Piłsudskiego. Widoczna na planie z 1910 r. pod nazwą → Odeskiej. W 1936 r. przemianowana na Sarnią. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sarna 'ssak z rodziny jeleniowatych’.
SASANEK – ulica na Radogoszczu istniejąca pierwotnie jako Żeligowskiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sasanka 'roślina ozdobna z rodziny jaskrowatych’.
Aleja Gustawa SASKIEGO – ulica na Teofilowie wytyczona i nazwana w 1994 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Gustaw Saski, ok. 1846–1863, powstaniec styczniowy.
Józefa SAWICKIEGO – ulica na terenie Nowego Imielnika początkowo bezimienna, nazwana w 1994 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Józef Sawicki, ok. 1825-1863, bohater Powstania Styczniowego, związany z regionem łódzkim.
Hanki SAWICKIEJ – ulica na Sikawie pierwotnie istniejąca jako Lisa Kuli, po włączeniu do miasta w 1945 r. zachowała nazwę aż do 1951 r. gdy została przemianowana. ♦ Nazwa upamiętniająca: Hanka Sawicka właściwie: Anna Krystyna Szapiro, 1917-1943, działaczka komunistyczna, współzałożycielka ZWM.
SĄDECKA, -ej – ulica na Stokach istniejąca pierwotnie jako Świętokrzyska, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miejscowej (Nowy/Stary) Sącz. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego.
SĄSIEDZKA, -ej – ulica na Chojnach istniejąca pierwotnie jako Mazowiecka, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sąsiad 'mieszkający w pobliżu kogo’.
SCALENIOWA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Zagłoby, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika scalenie 'połączenie rozdrobnionych działek chłopskich w całość’.
*Aleja SCHEIBLERA – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: Karol Scheiber, 1820-1881, fabrykant, twórca imperium przemysłowego Łodzi w II poł. XIX w., przybyły do miasta z Niemiec; właściciel terenów przez które ulica biegła; → Księży Młyn, → Magazynowa.
Aleja im. Leona SCHILLERA – powstała jako przebicie od ul. Piotrkowskiej do ul. Sienkiewicza po 1949 r. Prowadziła do parku Sienkiewicza, stąd początkowa nazwa aleja → Parkowa. W 1962 r. przyjęła obecną nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Leon Schiller, właściwie: Leon Schiller de Schildenfeld, 1887-1954, wybitny teatrolog, pierwszy rektor Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie z siedzibą w Łodzi.
Emilii SCZANIECKIEJ – ulica na Górnej wytyczona i nazwana w 1986 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Emilia Sczaniecka, 1804-1896, działaczka patriotyczna, wspierała powstańców listopadowych, wielkopolskich i styczniowych.
SECESYJNA, -ej – ulica na terenie Łagiewnik wytyczona i nazwana w 1986 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika secesja 'styl w sztuce przełomu XIX i XX wieku’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z kierunkami w sztuce.
SEJMOWA, -ej – niewielka uliczka między ulicami Rzgowską a Tuszyńską przemianowana w 1921 r. z → Cesarskiej. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sejm 'najwyższy organ ustawodawczy’.
SEKWESTRATORSKA, -ej – ulica na Wiskitnie, po włączeniu do miasta w 1945 r. zachowała nazwę. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sekwestrator 'urzędnik egzekwujący dawniej zaległe opłaty i podatki’.
SELEKCYJNA, -ej – ulica na Stokach nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od rzeczownika selekcja 'dobór przez eliminację; wybór’.
SELEROWA, -ej – ulica na terenie Kałów istniejąca pierwotnie jako Chmielna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika seler 'roślina warzywna’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
*SELINÓWKA // SELLINA PLAC → Zelinówka.
*PLAC SELLINA → Zelinówka.
Stefanii SEMPOŁOWSKIEJ – niewielka ulica wzdłuż ul. Kopcińskiego po wschodniej stronie. Widoczna na planie z 1935 r. jako → Druskiennicka. W 1951 r. zyskała obecne imię. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stefania Sempołowska, 1870-1944, działaczka społeczna, pedagog, publicystka, organizatorka tajnego ruchu oświatowego.
SENATORSKA, -ej – ulica powstała w latach 70. XIX w., równoległa do ul. Milionowej. W 1918 r. przedłużona o część nazwaną → Nowo-Senatorska. W 1932 r. całość nazwana Senatorską, w 1951 r. przemianowana na → Strzelczyka. W 1994 r. przywrócono jej dawną nazwę. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika senator 'członek senatu; polityk’.
**SENNA, -ej – ulica na Dąbrowie włączona do Łodzi pod tą nazwą. Zniknęła pod nową zabudową w latach 1985-1986. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika senny 'usypiający, usposabiający do snu’.
SERDECZNA, -ej – ulica na Chojnach wytyczona i nazwana w 1981 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika serdeczny 'przyjazny, życzliwy’.
SERENADY – ulica na terenie Andrzejowa istniejąca pierwotnie jako Wschodnia, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika serenada 'pieśń miłosna śpiewana ukochanej’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach zbliżonych znaczeniowo.
*SERPENTYNA, -y – ulica na Stokach, początkowo bezimienna, nazwana w 1946 r. W 1967 r. wchłonięta przez ul. Giewont. ♦ Nazwa z terenowym uzasadnieniem, ulica jest kręta; utworzona od rzeczownika serpentyna 'droga prowadząca po zboczu góry zakosami; droga górska mająca wiele zakrętów’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego; → Giewont.
SERWITUTY, -ów – ulica na terenie Łagiewnik początkowo bezimienna, nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika serwitut 'służebności przysługujące chłopom na gruntach dworskich’.
SETNA, -ej – ulica na Dołach znana od 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od wyrazu setny 'liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie sto’; także 'dzielny, znakomity, wyborny’.
SEZAMKOWA, -ej – ulica na terenie Kochanówka, wytyczona i nazwana w 2005 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od tytułu popularnego serialu telewizyjnego dla dzieci Ulica Sezamkowa.
SĘDZIOWSKA, -ej – zachodnia przecznica ul. Zgierskiej wytyczona w końcu XIX w. jako prywatna ulica → Sznera // Szneja. Obecną nazwę zyskała w 1932 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sędzia 'urzędnik sądzący sprawy i wymierzający sprawiedliwość’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw zawodów.
SĘDZIWOJA – ulica na terenie Andrzejowa istniejąca pierwotnie jako Zagłoby, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od imienia staropolskiego Sędziwój.
SĘPIA, -ej – ulica na Widzewie w pobliżu torów kolejowych. W 1921 r. istnieje na planie jako → Nowo-Kolejowa. W 1933 r. przemianowana na Sępią. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sęp 'ptak drapieżny’.
SIANOKOSY, -ów – ulica na Radogoszczu, pierwotnie pod nazwą Racławicka, po włączeniu do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sianokosy 'koszenie łąk, zbieranie siana’.
SIARCZANA, -ej – północna przecznica ul. Broniewskiego. Istnieje od 1930 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika siarka 'pierwiastek chemiczny z grupy tlenowców’.
SIECIOWA, -ej – ulica na Rokiciu Nowym powstała w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sieć 'narzędzie do połowu ryb a także chwytania ptaków i zwierząt’.
SIEDLECKA, -ej – przecznica ul. Zarzewskiej znana pod tą nazwą od 1910 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Siedlce 'miasto w woj. mazowieckim’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw miejscowości.
Park SIELANKA – niewielki (ok. 2,5 ha) park powstał w końcu XIX w. Park pod tą nazwą został założony jako ogród wypoczynkowy przez właściciela pobliskiej cegielni Edmunda Behma, z czasem poszerzony o dawny ogród przypałacowy otaczający rezydencję Ferdynanda Kőniga. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od rzeczownika sielanka 'niczym nie zmącone pogodne, spokojne życie; otoczenie pozwalające na takie życie’.
SIELANKI – ulica na terenie Andrzejowa istniejąca pierwotnie jako Wycieczkowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sielanka 'utwór poetycki przedstawiający wyidealizowane uroki życia wiejskiego’.
Henryka SIEMIRADZKIEGO – północna przecznica ul. Dąbrowskiego widoczna na planach od początku XX w., równoległa do Podgórnej stąd nazwa → Nowo-Podgórna. Obocznie zwana też → Piękną. W 1929 r. urzędowo ustanowiono nazwę → Nowo-Podgórna. W 1933 r. zyskała imię Siemiradzkiego. ♦ Nazwa upamiętniająca: Henryk Siemiradzki, 1843-1902, malarz.
Henryka SIENKIEWICZA – ulica równoległa do ul. Piotrkowskiej, biegnąca od Narutowicza do Tymienieckiego. Przed 1850 r. nazywana była drogą (ulicą) → Graffa od nazwiska właściciela pierwszych znajdujących się przy niej nieruchomości. Na planie z 1853 r. występuje już jako → Dzika. Nazwa zatwierdzona w 1863 r. W styczniu 1900 r. nazwano ją → Mikołajewską. W 1916 r. zmieniono jej nazwę na Sienkiewicza. ♦ Nazwa upamiętniająca: Henryk Sienkiewicz, 1846-1916, pisarz, publicysta, jeden z najwybitniejszych twórców prozy polskiej i światowej; pierwszy polski pisarz, który otrzymał Literacką Nagrodę Nobla; zob. też Henryka, Oblęgorska.
Park im. Henryka SIENKIEWICZA – powstał jako trzeci park publiczny w Łodzi po Źródliskach oraz parku Moniuszki. Otwarty dla publiczności w 1899 r. jako → Mikołajewski Ogród Miejski. Nazwany tak od ul. Mikołajewskiej przy której się mieścił, był też określany parkiem → Mikołajewskim, lecz przez łodzian zwykle był nazywany parkiem Świętokrzyskim od pobliskiego kościoła pod wezwaniem Podwyższenia Św. Krzyża. W 1916 r., tuż po śmierci wielkiego pisarza, podobnie jak ulica, przy której się mieści, uzyskał im. H. Sienkiewicza. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo.
**SIENNA, -ej – ulica na Teofilowie włączona do Łodzi pod tą nazwą w 1945 r. Zniknęła w latach 1974 – 1984 pod nową zabudową. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika siano 'pasza ze skoszonych i wysuszonych traw’.
SIERADZKA, -ej – przecznica Piotrkowskiej na jej południowym krańcu. Jedyna przecznica, która zachowała tę samą nazwę po obu stronach ul. Piotrkowskiej. Początkowo była tylko wschodnia część, po II Wojnie Światowej przedłużona do Wólczańskiej. Nazwa nadana w 1915 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Sieradz 'miasto w woj. łódzkim’.
Zygmunta SIERAKOWSKIEGO – ulica poprzeczna do ul. Limanowskiego. Jej północna część została wytyczona w końcu XIX w. jako prywatna ulica → Bicha i jej przedłużenie na terenie Radogoszcza – Złota, zaś południowa → Jakobi // Jakóba. Obie części w 1920 r. zyskały wspólną nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Zygmunt Sierakowski, 1827-1863, generał, działacz niepodległościowy, dowódca Powstania Styczniowego.
6 SIERPNIA – zachodnia przecznica ul. Piotrkowskiej widoczna na planach już od 1825 r. pod nazwą → Krótka, podobnie jak i przeciwległa przecznica. W 1863 r. zyskała nazwę św. → Benedykta. W 1919 r. przemianowana na 6 Sierpnia. W 1946 r. nazwana → 22 Lipca. W 1990 r. przywrócono starą nazwę 6 Sierpnia. ♦ Nazwa upamiętniająca datę wymarszu I Kompanii Kadrowej Strzelców w 1914 r.
SIERPOWA, -ej – ulica na Żabieńcu istniejąca pierwotnie jako Narutowicza, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sierp 'dawne ręczne narzędzie rolnicze do żęcia zbóż i traw’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
SIEWNA, -ej – ulica na Manii powstała w 1913 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika siew 'rozsypywanie, rozrzucanie nasion w przygotowaną glebę’; może mieć związek z siewami, które odbywały się w okolicznych terenach; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw roślin.
*SIKAWSKA, -ej – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od nazwy wsi Sikawa, w kierunku której prowadziła; → Starosikawska, Sucharskiego.
Igora SIKIRYCKIEGO – ulica na terenie Mikołajewa wytyczona i nazwana w 1989 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Igor Sikirycki, 1920-1985, poeta, pisarz, satyryk, dziennikarz i spiker radiowy związany z Łodzią.
Aleje Władysława SIKORSKIEGO – ulica na Radogoszczu wytyczona i nazwana w 1981 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Władysław Sikorski, 1881–1943, generał, mąż stanu, polityk, premier polskiego rządu na uchodźstwie.
SIOSTRZANA, -ej – ulica na Chojnach istniejąca pierwotnie jako Bratnia, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, nawiązująca znaczeniowo do poprzedniej nazwy, utworzona od rzeczownika siostra 'każda z córek wspólnych rodziców względem siebie’.
SITOWIE, -a – ulica na Radogoszczu nazwana w 1953 r., w 1984 r. przedłużona. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sitowie 'roślina z rodziny turzycowatych, tworzy gęste zarośla na mokrych terenach’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach zbliżonych znaczeniowo.
SKALNA, -ej – ulica na Stokach, początkowo bezimienna, nazwana w 1946 r. W 1953 r. przedłużona. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika skalny 'utworzony ze skały, wykuty w skale’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego.
Stanisława SKALSKIEGO – ulica na Górnej na osiedlu przy szpitalu Centrum Zdrowia Matki Polki, istniejąca pierwotnie jako Żółta, w 1990 r. południowa część ulicy przemianowana. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stanisław Skalski, 1901-1965, działacz społeczny lub 1870-1937, wybitny lekarz łódzki; autor wielu prac naukowych, wprowadził pierwsze przymusowe szczepienia przeciwko ospie; społecznik.
**SKALSKIEGO – niewielka uliczka koło cmentarza na Manii, istniejąca od 1945 r. Zniknęła w latach 60. XX w. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stanisław Skalski, 1870-1937, wybitny lekarz łódzki, internista.
SKARBOWA, -ej – ulica na Julianowie widoczna na planie w 1937 r. Przy ulicy powstało osiedle dla skarbowców, pracowników państwowych instytucji finansowych, stąd nazwa. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika skarb.
Piotra SKARGI – mała uliczka odchodząca na wschód od ul. Wólczańskiej, biegnąca wzdłuż Górnego Rynku. Widoczna na planach od 1910 r. pod nazwą → Biała, być może w opozycji do sąsiedniej równoległej ul. Czerwonej. W 1929 r. przemianowana – z uwagi na istniejącą na Bałutach ulicę o tej samej nazwie – na → Nad Jasieniem. W 1946 r. zyskała obecną nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Piotr Skarga, 1536-1612, jezuita, pisarz i kaznodzieja.
**Piotra SKARGI – wytyczona w poł. XIX w. mała wschodnia przecznica ul. Piotrkowskiej na wprost ówczesnej ul. Białej pod nazwą Tuszyńskiej. Nazwa zatwierdzona w 1863 r. W 1920 r. nazwana Skargi. Zniknęła pod placem Niepodległości w 1943 r. Nazwa została przeniesiona na przeciwległą przecznicę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Piotr Skarga, 1536-1612, jezuita, pisarz i kaznodzieja.
SKARPOWA, -ej – odcinek ul. Towarowej od Drewnowskiej na północ przemianowany w 1977 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika skarpa; ulica biegnie wzdłuż nasypu kolejowego tworzącego skarpę; → Towarowa.
Stanisława SKARŻYŃSKIEGO – ulica na Rokiciu włączona do Łodzi pod tą nazwą w 1945 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stanisław Jakub Skarżyński, 1899-1942, pilot wojskowy; podpułkownik WP.
SKAUTÓW ŁÓDZKICH – ulica na terenie Andrzejowa, pierwotnie istniejąca jako XXV Lecia PRL, przemianowana w 1994 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika skaut 'członek tajnej organizacji skautowej; harcerz. W Łodzi początki organizacji skautowej sięgają 1910 r.’.
SKIBOWA, -ej – ulica na terenie Kałów istniejąca pierwotnie jako Pułaskiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika skiba 'wąski pas gleby odcinany i odkładany przez lemiesz i odkładnicę pługa’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
SKIERNIEWICKA, -ej – niewielka ulica poprzeczna do al. Rydza-Śmigłego. Jej nazwa znana od 1910 r. Sama ulica powstała zapewne w latach 30. XIX w. na terenie osady prządków lnu zwanej Szlezyng. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Skierniewice 'miasto w woj. łódzkim’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw miejscowości.
SKŁADOWA, -ej – niewielka ulica w pobliżu Dworca Fabrycznego. Obecna na planach od początku XX w. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika skład 'magazyn’; w jej pobliżu znajduje się miejsce składowania towarów przewożonych transportem kolejowym.
Marii SKŁODOWSKIEJ-CURIE – ulica odchodząca na zachód od ul. Gdańskiej. Na planach widoczna od 1873 r. jako droga prowadząca do lasów miejskich, stąd od 1900 r. nazwa → Podleśna. W 1934 r. zyskała imię Skłodowskiej. ♦ Nazwa upamiętniająca: Maria Skłodowska-Curie, 1867-1934, chemik i fizyk, prof. Sorbony w Paryżu, współtwórczyni nauki o promieniotwórczości, dwukrotna laureatka nagrody Nobla (1903 i 1911).
**SKOCZOWSKA, -ej – niewielka ulica równoległa do Pabianickiej. Istniała od 1936 r. W latach 60. XX w. zniknęła pod zabudową Szpitala Kopernika. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Skoczów 'miasto w Kieleckiem’.
Ignacego SKORUPKI – ulica wytyczona w 1827 r. w osadzie Łódka jako zachodnia przecznica ul. Piotrkowskiej. Biegła wzdłuż dużego placu, stąd pierwotna nazwa → Placowa, zatwierdzona urzędowo w 1863 r. W 1930 r. otrzymała imię ks. I. Skorupki. W 1951 r. przemianowana na Stanisława → Worcella. Imię Skorupki odzyskała w 1990 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Ignacy Skorupka, 1893-1920, ksiądz, kapelan w 236. Pułku Armii Ochotniczej. Bohater obrony Warszawy w 1920 r. Wikariusz w parafii Przemienia Pańskiego w Łodzi. Prefekt łódzkich szkół.
SKOŚNA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Biała, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa być może terenowa uzasadniona, utworzona od przymiotnika skośny 'biegnący pod kątem ostrym do czego’.
SKOWROŃCZA, -ej – ulica terenie Łagiewnik istniejąca pierwotnie jako Skargi, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika skowronek 'mały ptak śpiewający’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach pochodnych od nazw ptaków.
SKRAJNA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Krańcowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. W 1960 wchłonęła ul. Wojenną. ♦ Nazwa z terenowym uzasadnieniem, nawiązująca tematycznie do poprzedniej nazwy, utworzona od przymiotnika skrajny 'krańcowy, brzegowy’.
SKROMNA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Dolna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika skromny 'nieozdobny, zwykły, prosty’.
SKRZATÓW – ulica na terenie dawnych wsi Andrzejów i Sąsieczno istniejąca pierwotnie jako Leśna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika skrzat 'bajkowy duszek domowy przychylny człowiekowi’.
Jana SKRZETUSKIEGO – ulica osiedlowa na Olechowie, wytyczona i nazwana w 1987 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od imienia i nazwiska bohatera Trylogii Henryka Sienkiewicza. Ulica położona jest na terenie osiedla im. Henryka Sienkiewicza, na którym większość ulic ma imiona bohaterów Sienkiewiczowskich. Zob. też Wedmanowej.
SKRZYDLATA, -ej – ulica na terenie Łagiewnik istniejąca pierwotnie jako Rycerska, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika skrzydlaty 'mający skrzydła’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach pochodnych od nazw ptaków.
SKRZYPOWA, -ej – ulica na Julianowie znana od 1932 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika skrzyp 'roślina zielna z klasy skrzypowatych’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw roślin.
Stefana SKRZYWANA – fragment dawnej ul. Wólczańskiej, która do końca XIX w. skręcała łagodnym łukiem na zachód. Po wyprostowaniu biegu Wólczańskiej oderwany od niej krótki odcinek nazwano → Staro-Wólczańską. W 1933 r. przemianowana. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stefan Skrzywan, 1876-1932, inżynier, twórca łódzkiej kanalizacji i wodociągów.
SKUPIONA, -ej – ulica na Chojnach, na osiedlu Komorniki, początkowo bez nazwy, została nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika skupiony 'złączony, zjednoczony’.
Bronisława SKURY-SKOCZYŃSKIEGO – ulica na Bałutach. Obecna na planach jako → Nowo-Franciszkańska od 1913 r. W 1920 r. przemianowana na → Lwowską. Po II Wojnie Światowej w 1945 r. zmieniła nieco kształt i otrzymała imię Karola → Liebknechta. Przemianowana w 1990 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Bronisław Skura-Skoczyński, 1909-1962, oficer AK obwodu Radomsko i 74 pp AK.
Stefanii SKWARCZYŃSKIEJ – ulica na terenie Mikołajewa wytyczona i nazwana w 1989 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stefania Skwarczyńska, 1902-1988, profesor, teatrolog, historyk i teoretyk literatury, związana z Uniwersytetem Łódzkim.
SKWEROWA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej, po włączeniu do miasta w 1945 r. zachowała nazwę. ♦ Nazwa być może terenowo uzasadniona, utworzona od rzeczownika skwer 'niewielki zieleniec w mieście’.
*SKWEROWA, -ej – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika skwer 'nieduży park’; ulica biegła wzdłuż miejskiego skweru; → Polskiej Organizacji Wojskowej.
SLALOMOWA, -ej – ulica osiedlowa na Retkini, wytyczona i nazwana w 1987 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika slalom 'konkurencja narciarska polegająca na jak najszybszym pokonaniu trasy z ustawionymi bramkami’; ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach dotyczących sportu.
SŁAWNA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Wolna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika sławny 'słynny, głośny, znany z czego’.
**SŁODOWA, -ej – ulica osiedlowa na Grabieńcu. Przed włączeniem do miasta – Brzozowa. Przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika słód 'wysuszone, skiełkowane ziarna zboża używane do wyrobu piwa’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
SŁOMIANA, -ej – ulica na Żabieńcu istniejąca pierwotnie jako Wawelska, po włączeniu do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika słoma 'źdźbło roślin zbożowych’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
SŁONECZNA, -ej – ulica na Radogoszczu istniejąca pod tą nazwą od 1931 r. Po włączeniu do miasta zachowała nazwę. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika słoneczny 'wypełniony światłem słońca, wystawiony na światło słońca’.
*SŁONECZNA, -ej – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od przymiotnika słoneczny 'pełen słońca, nasłoneczniony’; → Mania.
SŁONECZNE WZGÓRZA – ulica na terenie Nowosolnej wytyczona i nazwana w 2011 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia.
SŁONECZNIKOWA, -ej – ulica osiedlowa na Żabieńcu. Nazwana w 1989 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika słonecznik 'roślina uprawiana dla jadalnych nasion dostarczających oleju’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach zbliżonych znaczeniowo.
Plac SŁONECZNY, -u, -ego – centralny plac osiedla Radogoszcz Wschód. Nazwa nadana w 1985 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od przymiotnika słoneczny, 'pełen słońca, nasłoneczniony’.
*SŁONIMSKA, -ej – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Słonim 'miasto na Białorusi, w dwudziestoleciu międzywojennym w granicach Polski’; → Białoruska.
Antoniego SŁONIMSKIEGO – ulica na terenie Andrzejowa istniejąca pierwotnie jako S. Żeromskiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Antoni Słonimski, 1895-1976, poeta, krytyk literacki.
Edwarda SŁOŃSKIEGO – ulica na terenie Teofilowa wytyczona i nazwana w 1994 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Edward Słoński, 1872-1926, poeta, działacz PPS, uczestnik rewolucji 1905 r., legionista, autor wierszy i pieśni patriotycznych i żołnierskich.
Juliusza SŁOWACKIEGO – ulica w sąsiedztwie Czerwonego Rynku, istnieje od 1930 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Juliusz Słowacki, 1809-1848, wybitny poeta i dramatopisarz, twórca polskiego romantyzmu; zob. też Mimozy.
Park im. Juliusza SŁOWACKIEGO – niewielki (ok. 3 ha) park na Rokiciu, założony w końcu XIX w. przez Marcina Reicha, właściciela tutejszego młyna. W lipcu 1912 r. został otwarty dla publiczności. Jego ozdobą były kanały i stawy, stąd powszechnie przyjęta nazwa Wenecja. W 1937 r. Zarząd Miasta odkupił go od właściciela, przebudował i nadał mu imię wieszcza. ♦ Nazwa upamiętniająca: Juliusz Słowacki, 1809-1848, wybitny poeta i dramatopisarz, twórca polskiego romantyzmu.
SŁOWIAŃSKA, -ej – ulica poprzeczna do ul. Przybyszewskiego wytyczona w latach 20. XIX w. na terenie dawnej osady Łódka. Nazwana na początku XX w. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Słowianie 'wielka grupa ludów indoeuropejskich’; nazwa ulicy mogła być motywowana narodowością jej mieszkańców w opozycji do Niemców zamieszkujących także w osadzie.
SŁOWICZA, -ej – ulica terenie Marysina istniejąca pierwotnie jako Malinowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika słowik 'mały ptak śpiewający’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach pochodnych od nazw ptaków.
SŁUPSKA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Grottgera, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miasta Słupsk.
SŁUŻBOWA, -ej – ulica na Stokach, nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika służba 'praca w urzędzie państwowym, instytucji itd.’.
Bedřicha SMETANY – ulica na Widzewie, wytyczona i nazwana w 1976 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Bedřich Smetana, 1824-1884, kompozytor czeski, twórca stylu narodowego w muzyce czeskiej; dyrygent.
SMOCZA, -ej – niewielka ulica na Kuraku. Pod tą nazwą widoczna już w 1913 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika smok 'postać występująca w legendach, opowiadaniach ludowych’.
Przecława SMOLIKA – ulica na osiedlu Liściasta, wytyczona i nazwana w 1976 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Przecław Smolik, 1877-1947, lekarz, etnograf, literat, bibliofil; współtwórca łódzkiego Muzeum Sztuki.
SMOLNA, -ej – ulica na Dąbrowie istniejąca od 1913 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika smoła 'czarna, mazista ciecz otrzymywana drogą produkcyjną’. Prawdopodobne jest istnienie na tym terenie osad smolarskich.
SMUGOWA, -ej – wschodnia przecznica ul. Franciszkańskiej, biegnąca częściowo wzdłuż parku Helenów. Widoczna na planie z 1891 r. jako Smugowa Droga. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika smug 'regionalnie: wąski pas łąki, rzadziej pola, także łąka, zwłaszcza podmokłe’.
SMULSKA, -ej – południowa przecznica Konstantynowskiej prowadząca na Smulsko, nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa z terenowym uzasadnieniem, kierunkowa utworzona od nazwy miejscowej Smulsko.
SMUTNA, -ej – ulica biegnąca między cmentarzami na Dołach. Widoczna na planie w 1910 r., ale bez nazwy. Od 1913 r. już jako Smutna. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo o charakterze metaforycznym, utworzona od przymiotnika smutny; zob. też Artyleryjska.
SNOPOWA, -ej – ulica na Żabieńcu istniejąca pierwotnie jako Jadwigi, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika snop 'związany pęk zżętego zboża lub słomy’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
SNOWALNIANA, -ej – ulica na Zarzewie, początkowo bezimienna, została nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika snowalnia 'dział fabryki, w którym odbywa się snucie osnów’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z włókiennictwem.
SNYCERSKA, -ej – ulica na Bałutach wytyczona w końcu XIX w. jako prywatna ul. → Kalbacha i jego imieniem nazywana. Od 1932 r. → Lotnicza. W 1946 r. przemianowana. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika snycerz 'rzemieślnik o uzdolnieniach artystycznych rzeźbiący w drewnie’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw zawodów.
*JANA SOBIESKIEGO – ♦ Nazwa upamiętniająca: Jan III Sobieski, 1629-1696, od 1674 r. król Polski; wybitny wódz i strateg, zwycięzca spod Wiednia; → Dróżka, → Korzenna.
SOBOLOWA, -ej – niewielka ulica na Widzewie. Znana pod tą nazwą od 1936 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika soból 'ssak drapieżny z rodziny łasicowatych’.
SOBÓTKI – ulica na Radogoszczu, wytyczona i nazwana w 1985 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sobótka 'tradycyjne święto ludowe obchodzone w noc świętojańską’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach zbliżonych tematycznie.
SOCJALNA, -ej – ulica na Chojnach istniejąca pierwotnie jako Dworcowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika socjalny 'społeczny’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach zbliżonych znaczeniowo.
Stanisława SOJCZYŃSKIEGO – ulica na Bałutach powstała w latach 30. XX w. pod nazwą → Przy Głowackiego. W 1936 r. przemianowana na dr. Franciszka → Koziołkiewicza. W 1955 r. zmieniła nazwę na Pawła → Findera. W 1990 r. otrzymała obecne imię. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stanisław Sojczyński, pseudonim Warszyc, 1910-1946, kapitan, szef Kedywu AK Obwodu Radomsko, komendant główny Konspiracyjnego Wojska Polskiego.
SOJOWA, -ej – ulica na Grabieńcu wytyczona i nazwana w 1995 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika soja 'roślina oleista o jadalnych nasionach’.
SOKOLA, -ej – ulica na wschód od Pabianickiej. W 1913 r. jest na planie jeszcze bez nazwy. W 1921 r. już pod tą nazwą. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sokół 'ptak drapieżny, wykorzystywany przy polowaniach’.
SOKOŁOWSKA, -ej – ulica biegnąca na terenie byłej wsi Sokołów, z chwilą włączenia do Łodzi nazwana w 1988 r. ♦ Nazwa kierunkowa, utworzona od nazwy miejscowej Sokołów (brak danych, o którą miejscowość o tej nazwie chodziło twórcom nazwy ulicy).
*SOKÓLSKA, -ej – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sokół, 'ptak drapieżny, wykorzystywany przy polowaniach’; → Jaszuńskiego.
SOLANKOWA, -ej – ulica na terenie Chocianowic, początkowo bezimienna, nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika solanka 'roztwór soli’.
SOLEC – ulica na Manii znana od 1913 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika solec 'w gwarach: piaszczysty przyczółek’. Nazwa motywowana rodzajem podłoża.
Rondo SOLIDARNOŚCI – jedno z bardziej skomplikowanych skrzyżowań usytuowane na styku al. G. Palki oraz ulic Pomorskiej, Kopcińskiego, Uniwersyteckiej i Źródłowej. Nazwane w 1977 r. rondem Ludwika → Waryńskiego. W 2005 r. z racji 25 rocznicy wydarzeń 1980 r. przemianowane na rondo Solidarności. ♦ Nazwa upamiętniająca Niezależny Samorządowy Związek Zawodowy Solidarność.
SOLNA, -ej – niewielka uliczka między ul. Północną a Pomorską, wytyczona w latach 70. XIX w. przez kupca Salzmanna. Na planie z 1873 r. wymieniona jako → Salzmanna. W latach 80. XIX w. nazwana już Solną. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: ma związek z nazwiskiem właściciela terenów Salzmannem przez skojarzenie z niemieckim Salz 'sól’.
Ludwika SOLSKIEGO – ulica w sąsiedztwie parku 3 Maja. Istnieje od 1974 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Ludwik Solski, 1855-1954, wybitny aktor i reżyser; nosił tytuł Honorowego Dyrektora Teatru Miejskiego w Łodzi.
SOŁECKA, -ej – ulica na terenie Janowa, wytyczona i nazwana w 1996 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika sołecki 'związany z funkcją i urzędem sołtysa, dotyczący sołectwa’.
Tadeusza SOŁTYKA – ulica na terenie Nowego Józefowa, wytyczona i nazwana w 2008 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Tadeusz Sołtyk, 1909-2004, konstruktor lotniczy; główny konstruktor w polskich zakładach lotniczych w Łodzi i Warszawie. Wykładowca Politechniki Łódzkiej.
**SOŁTYSÓWKA, -i – ulica na Bałutach równoległa do Okopowej, początkowo oznaczana jako Okopowa II. Przemianowana w 1932 r. Zniknęła w latach 80. XX w. pod nową zabudową. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika sołtysówka 'miejsce związane ze sprawowaniem urzędu sołtysa’.
SOPOCKA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Wieniawskiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miejscowej Sopot 'miasto nad Zatoką Gdańską’.
SOSNOWA, -ej – ulica poprzeczna do ul. Przybyszewskiego wytyczona w latach 20. XIX w. na terenie dawnej osady Nowa Łódka. Nazwę zyskała na początku XX w. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sosna 'gatunek drzewa’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw drzew.
SOSNOWIECKA, -ej – ulica na Młynku nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miejscowej Sosnowiec 'miasto w Dąbrowskim Zagłębiu Węglowym’.
SOWIA, -ej – mała uliczka na Polesiu znana od 1921 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sowa 'ptak drapieżny’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw zoologicznych.
Józefa SOWIŃSKIEGO – wschodnia przecznica ul. Zgierskiej granicząca z Radogoszczem, stąd pierwotna nazwa → Radogoska. W 1929 r. zyskała imię Sowińskiego. ♦ Nazwa upamiętniająca: Józef Sowiński, 1777-1831, gen. uczestnik Powstania Kościuszkowskiego i Listopadowego.
SÓJKI – ulica terenie Łagiewnik istniejąca pierwotnie jako Mościckiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sójka 'ptak drapieżny’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach pochodnych od nazw ptaków.
*SPACERNA, -ej – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika spacer; oddawała przeznaczenie i charakter ulicy; → Pasterska.
SPACEROWA, -ej – mała uliczka na Bałutach znana od 1910 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika spacer; zob. też aleja Kościuszki.
*Ogród SPACEROWY – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika spacer → park Źródliska.
SPADKOWA, -ej – ulica w Kochanówku istniejąca od 1945 r. Biegnie od Aleksandrowskiej w kierunku południowym. W 1988 r. przedłużona. ♦ Nazwa być może terenowo uzasadniona, utworzona od rzeczownika spadek 'nachylenie, stok, zbocze’.
SPADOCHRONIARZY – ulica na Złotnie istniejąca pierwotnie jako Graniczna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika spadochroniarz 'skoczek spadochronowy’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z wojskowością.
**SPALSKA, -ej – ulica na Radogoszczu istniejąca pierwotnie jako Hołówki, po włączeniu do Łodzi w 1945 r. zachowała nazwę do 1951 r., kiedy została przemianowana. Zniknęła w latach 90. XX w. pod nową zabudową osiedlową. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miejscowej Spała.
SPARTAKUSA – ulica na Stokach istniejąca pierwotnie jako Ireneusza, w 1951 r. przemianowana. ♦ Nazwa upamiętniająca: Spartakus, ? – 71 r. p.n.e., gladiator rzymski; organizator i przywódca największego powstania niewolników w Italii.
SPARTAŃSKA, -ej – ulica wzdłuż torów kolejowych na Lublinku wytyczona i nazwana w 2004 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika spartański 'prosty, surowy, zahartowany’.
SPISKA, -ej – ulica na Sikawie, początkowo bez oficjalnej nazwy, tzw. Rydza-Śmigłego, po włączeniu do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy geograficznej Spisz 'kraina historyczna w Karpatach Zachodnich na terenie Słowacji’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego.
SPŁAWNA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca jako bezimienna, zwyczajowo zwana Garbarską, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika spławny 'żeglowny, taki, którym można spławiać’.
SPOKOJNA, -ej – ulica na Chojnach, po włączeniu do Łodzi w 1945 r. zachowała nazwę. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczny, utworzona od przymiotnika spokojny 'cichy, pozbawiony hałasu, gwaru, ustronny’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie zbliżonych.
*SPOKOJNA, -ej – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od przymiotnika spokojny; ulica cicha, mało uczęszczana; → Minerska.
SPOŁECZNA, -ej – ulica na Chojnach, na osiedlu Komorniki, istniejąca pierwotnie jako Radziecka, po włączeniu do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, nawiązująca znaczeniowo do poprzedniej nazwy, utworzona od przymiotnika społeczny 'należący do ogółu’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie zbliżonych.
SPORNA, -ej – ulica wytyczona w latach 70. XIX w. na terenie dawnej osady smolarskiej Kusy Kąt położonej w pobliżu drogi do Brzezin (dziś Wojska Polskiego). W 1910 r. część ulicy nosi jeszcze starą nazwę osady, a jej początek już nazywa się Sporną. Ul. Kusy Kąt znika w latach 60. XX w. pod zabudowaniami Wojskowej Akademii Medycznej. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika spór; teren na którym ulica powstała był przedmiotem sporu między sukcesorami pierwszych właścicieli wspólników.
SPORTOWA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej, po włączeniu do Łodzi w 1945 r. zachowała nazwę. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sport 'próbowanie swoich sił w różnych dziedzinach wymagających sprawności fizycznej’.
*SPORTOWA, -ej – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sport 'ćwiczenia i gry służące podnoszeniu i nabywaniu sprawności fizycznej’; → Dziewanny.
**SPÓŁDZIELCZA, -ej – niewielka uliczka na tyłach parku Reymonta powstała w 1936 r. Zniknęła w latach 80. XX w. pod nową zabudową. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika spółdzielnia 'zrzeszenie osób prowadzących określoną działalność gospodarczą w interesie swych członków’.
SPRAWIEDLIWA, -ej – ulica wytyczona w końcu XIX w. jako granica wschodnia Żubardzia stąd jej pierwsza nazwa → Graniczna. W 1920 r. przemianowana na → Konopnickiej, a w 1946 r. na Sprawiedliwą. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo; przypuszcza się, że nazwa upamiętnia sprawiedliwy podział spornego lasu, dokonany sądownie w 1834 r., zgodnie z którym wschodnia część Żubardzia przyznana została właścicielom Bałut, zachodnia zaś właścicielowi Radogoszcza.
SPRINTERÓW – ulica na Retkini wytyczona i nazwana w 1974 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sprinter 'zawodnik specjalizujący się w sprintach, czyli wyścigach na krótkich dystansach’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach dotyczących sportu.
SREBRNA, -ej – ulica równoległa do ul. Limanowskiego po północnej stronie, znana pod tą nazwą od 1910 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od przymiotnika srebrny 'mający kolor srebra, wykonany ze srebra’; nazwa tematycznie nawiązuje do przecznicy ul. Złotej.
SREBRZYŃSKA, -ej – fragment starej Drogi Srebrzyńskiej. Na planach widoczna od 1896 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo; ulica prowadziła do dawnej wsi szlacheckiej Srebrna, założonej ok. 1540 r., w granicach której położona była wieś Złotno (obecnie Stare Złotno). Częściowo w granicach Łodzi od 1 stycznia 1988 r.
*Wacława STACHIEWICZA – ♦ Nazwa upamiętniająca: Wacław Stachiewicz, 1894-1973, generał, legionista; → Krzywickiego.
Leopolda STAFFA – niewielka ulica na Dąbrowie wytyczona w 1963 r. w związku z budową osiedla mieszkaniowego. ♦ Nazwa upamiętniająca: Leopold Staff, 1878-1957, poeta, autor symbolistycznych dramatów poetyckich, tłumacz.
*Józefa STALINA – ♦ Nazwa upamiętniająca: Józef Stalin, właściwie: Iosif Dżugaszwili, 1878-1953, marszałek, komunistyczny przywódca Związku Radzieckiego; → aleja Piłsudskiego.
*STALINGRADZKA – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miejscowej Stalingrad; → Okulickiego.
STALOWA, -ej – ulica na Marysinie wytyczona w 1930 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika stal 'stop żelaza z węglem i innymi pierwiastkami’.
Stanisława STANDEGO – ulica wytyczona w 1969 r. w czasie powstawania osiedla mieszkaniowego na Dąbrowie. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stanisław Stande, 1897-1939, poeta, współtwórca polskiej poezji rewolucyjnej.
*STANISŁAWA – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od imienia męskiego Stanisław; → Kraszewskiego, → Reja.
**Jana STANISŁAWSKIEGO – ulica na Dąbrowie zyskała nazwę w 1933 r. W latach 60. XX w. zniknęła pod nową zabudową. ♦ Nazwa upamiętniająca: Jan Stanisławski, 1860-1907, malarz, pejzażysta.
**STARA, -ej – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika stary 'nienowy, od dawna istniejący’; → Letnia.
STARA BAŚŃ, -ej, -i – ulica na Radogoszczu istniejąca pierwotnie jako Kraszewskiego, po włączeniu do miasta w 1946 r. przemianowana. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, nawiązująca znaczeniowo do poprzedniej nazwy, utworzona od tytułu powieści Kraszewskiego.
*STARE GÓRKI, -ych, -ek – ♦ Nazwa ponowiona z nazwy wsi, na której terenie biegła ulica; → Bieszczadzka.
STARE ZŁOTNO, -ego, -a – ulica na terenie dawnej wsi Stare Złotno istniejąca bez nazwy, z chwilą włączenia do Łodzi została nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa przeniesiona z nazwy wsi, przez którą biegnie ulica.
*STARO-TARGOWA, -ej – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo; dawna ul. Targowa po nazwaniu jej przedłużenia → Nowo-Targową otrzymała człon staro. Nazwa obecna tylko na mapie z 1921 r.; → Sterlinga.
*STARO-WÓLCZAŃSKA, -ej – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo; dawna ul. Wólczańska po utworzeniu w jej pobliżu nowej ulicy, którą nazwano Nowo-Wólczańska otrzymała człon staro; → Skrzywana.
STAROGARDZKA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Łączna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miasta Starogard.
Park STAROMIEJSKI, -u, -ego – założony w 1951 r. na miejscu wyburzonych przez Niemców zabudowań biedoty żydowskiej, istniejących na obrzeżach Starego Miasta. Potocznie zwany przez łodzian parkiem Śledzia z uwagi na znajdujące się tam dawniej piwnice sklepów m. in. ze śledziami. W 1956 r. zyskał nazwę park → Bieruta, lecz nie była ona w użyciu, oficjalnie zniesiona w 1990 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo; park położony w sąsiedztwie Starego Miasta.
STARORUDZKA, -ej – ulica biegnąca od ul. Pabianickiej w kierunku Rudy Pabianickiej, w pobliżu ul. Rudzkiej. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy ul. Rudzkiej.
STAROSIKAWSKA // STARA SIKAWSKA, -ej – ulica istniejąca na Dołach od początku XX w. Na planach z 1913 r. widoczna jako → Nowo-Sikawska, od 1929 r. nazywana Stara Sikawska, a następnie Staro-Sikawska. W 1971 r. zachodnia część tej ulicy otrzymała imię majora Sucharskiego. Część wschodnia zachowała starą nazwę. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo. Dawna ul. Sikawska po utworzeniu w jej pobliżu nowej ulicy, którą nazwano → Nowo-Sikawska otrzymała człon staro; → Sucharskiego.
STAROŚCIŃSKA, -ej – ulica na Chojnach istniejąca pierwotnie jako Targowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od starosta 'kierownik państwowej administracji powiatu’.
STARTOWA, -ej – ulica na Młynku, wytyczona i nazwana w 1961 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika start 'chwila rozpoczęcia wyścigu’.
STARY RYNEK, -ego, -u – dawniej centralny plac Łodzi rolniczej o funkcji handlowej. Nazwa Stary Rynek pojawia się w 1826 r. po założeniu Nowego Rynku. W dwudziestoleciu międzywojennym stracił funkcję targowiska. Targ został przeniesiony na Rynek Bałucki. Obecnie zajmuje pow. 0,95 ha. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo.
STASIA, -ej – ulica na Rogach, po włączeniu do Łodzi w 1945 r. zachowała nazwę. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona ze zdrobniałej postaci imienia Stanisław.
Stanisława STASZICA – ulica wytyczona na początku XX w. w sąsiedztwie ul. Marysińskiej, stąd jej wcześniejsza nazwa → Nowo-Marysińska. W 1933 r. przemianowana na Staszica. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stanisław Staszic, 1755-1826, ksiądz, uczony, działacz, pisarz polityczny i gospodarczy, jeden z głównych ideologów polskiego Oświecenia, autor pierwszego opisu terenów wokół Łodzi wskazującego ich przydatność do rozwoju przemysłu włókienniczego.
Park im. Stanisława STASZICA – niewielki (ok. 3,5 ha) park w sąsiedztwie dawnej szkoły kupieckiej założony w latach 1899-1901. Początkowo nazywany był ogrodem Przy ul. Dzielnej lub parkiem miejskim Przy Dzielnej. Imię Stanisława Staszica dostał w 1918 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stanisław Staszic, 1755-1826, ksiądz, uczony, działacz, pisarz polityczny i gospodarczy, jeden z głównych ideologów polskiego Oświecenia, autor pierwszego opisu terenów wokół Łodzi wskazującego ich przydatność do rozwoju przemysłu włókienniczego.
STATUTOWA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Wschodnia, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika statut 'zbiór przepisów dotyczących organizacji, zakresu i sposobu działania określonej osoby prawnej’.
STAWOWA, -ej – ulica na Radogoszczu, po włączeniu do miasta w 1945 r. zachowała dawną nazwę. ♦ Nazwa być może terenowo uzasadniona, utworzona od rzeczownika staw 'zbiornik wód powierzchniowy, naturalny lub sztuczny’.
STAWY JANA – pierwotnie park otaczający prywatny dworek modrzewiowy z XVIII w. na Chojnach. Stawy są pozostałością dawnego Młyna Chojeńskiego. Po II Wojnie Światowej teren upaństwowiony i włączony w granice Łodzi, a następnie przekształcony w ośrodek wypoczynkowo-rekreacyjny. Na terenie tym znajdowały się dwa duże stawy na rzece Olechówce, obecnie pozostał jeden. ♦ Nazwa upamiętniająca: Jan Mulinowicz, bohater łódzkiej legendy, który jako biedny sierota, przygarnięty przez małżeństwo z Krakowa, doszedł do znacznego majątku i powrócił do Łodzi, gdzie m. in. sfinansował renowację kościoła św. Wojciecha mieszczącego się naprzeciw dworku.
STAWY STEFAŃSKIEGO – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: Stefański, mieszczanin, pierwszy właściciel stawów; → park 1 Maja.
STEFANA – wschodnia przecznica ul. Zgierskiej obecna na planach od 1910 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od imienia męskiego Stefan.
Bohdana STEFANOWSKIEGO – w 1983 r. odcięta południowa część ul. Gdańskiej i nazwana imieniem pierwszego rektora Politechniki Łódzkiej. Wzdłuż ulicy znajdują się zabudowania Politechniki. ♦ Nazwa upamiętniająca: Bohdan Stefanowski, 1883-1976, inżynier energetyk, profesor, w latach 1945-1948 rektor PŁ.
STEPOWA, -ej – ulica na Starym Rokiciu istniejąca pierwotnie jako Podmiejska, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika step 'obszar równinny pokryty roślinnością bezdrzewną z przewagą traw, właściwy dla klimatu kontynentalnego’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach znaczeniowo zbliżonych.
Seweryna STERLINGA, wymowa Szterlinga – przedłużenie ul. Targowej w kierunku północnym obecne na planie już w 1873 r. pod nazwą → Nowo-Targowej. Wyjątkowo na planie z 1921 r. być może pomyłkowo zaznaczona jako Staro-Targowa. W 1933 r. otrzymała imię Sterlinga. ♦ Nazwa upamiętniająca: Seweryn Sterling, 1864-1932, lekarz pracujący w szpitalu mieszczącym się przy tej ulicy. Zasłużony pracownik łódzkiej służby zdrowia, popularyzator higieny społecznej i oświaty sanitarnej.
STERNICZA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Policyjna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sternik 'marynarz obsługujący ster statku’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach znaczeniowo związanych z żeglugą.
STOCKA, -ej – niewielka uliczka w pobliżu ul. Przybyszewskiego. Znana od 1932 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy dawnej wsi Stoki.
*STODOLNA // STODOLNIANA, -ej – ulica obecna na planach w 1821 r. Nazwa urzędowo zatwierdzona w 1863 r. Biegła w miejscu wschodniej jezdni ul. Zachodniej na odcinku od ul. Lutomierskiej do linii rzeki Łódki. Część zniwelowana w połowie XIX w. Pozostała część w 1951 r. weszła w skład ul. Zachodniej, stanowiąc jej przedłużenie. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika stodoła 'budynek gospodarski służący do przechowywania zboża, słomy, siana itd’; w przeszłości stały przy niej stodoły mieszczan łódzkich; → Zachodnia.
*STOIŃSKIEGO – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo lub pamiątkowa: Stoiński (?), nie udało się znaleźć informacji o tym patronie; → Warneńska.
STOKOWSKA, -ej – ulica na Dołach będąca przedłużeniem Smutnej znana od 1917 r. Obecnie nazwę tę ma na odcinku od torów kolei obwodowej na wschód. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od nazwy dawnej wsi Stoki, w kierunku której prowadziła.
STOKROTKI – ulica na Marysinie wytyczona w 1937 r. ale bez nazwy, którą zyskała w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika stokrotka 'roślina zielna’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw roślin.
STOLARSKA, -ej – ulica na Żubardziu wytyczona na początku XX w. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika stolarz 'rzemieślnik wyrabiający przedmioty z drewna’.
STORCZYKOWA, -ej – ulica na Radogoszczu, wytyczona w 1946 r. jako Projektowana i nazwana w 1961 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika storczyk 'orchidea, roślina kwitnąca lasów tropikalnych’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach znaczeniowo zbliżonych.
STRAŻACKA, -ej – ulica na Górnej, wytyczona i nazwana w 1962 r. ♦ Nazwa być może terenowo uzasadniona, utworzona od rzeczownika strażak 'członek straży pożarnej’.
STRAŻNICZA, -ej – ulica na Chojnach istniejąca pierwotnie jako Kaszubska, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika strażnik 'ten, kto pełni straż’.
**STRĄCZKOWA, -ej – niewielka uliczka na Żabieńcu powstała w latach 30. XX w. pod nazwą → Rysia. W 1946 r. przemianowana. W latach 60. XX w. zniknęła pod nową zabudową. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika strączek 'mały strąk’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw roślin i ich części.
STRĄŻYSKA, -ej – ulica na Sikawie, istniejąca pierwotnie jako Żeromskiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, przeniesiona z nazwy górskiej Dolina Strążyska. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego.
STREFOWA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Róża, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika strefa 'pewien obszar wydzielony ze względu na szczególne cechy’.
Andrzeja STRUGA – ulica wytyczona w 1827 r. jako przecznica ul. Piotrkowskiej. Początkowo w całości nazywana → Przejazd. W 1863 r., gdy przyjęto, że przeciwległe przecznice Piotrkowskiej będą miały odrębne nazwy, nadano, z inicjatywy prezydenta miasta Andrzeja Rosickiego, imię św. → Andrzeja. Nieoficjalnie kojarzono ją z osobą prezydenta. W 1945 r. przemianowana na Andrzeja Struga, choć w potocznym użyciu, i inaczej niż w innych nazwach pamiątkowych od imienia i nazwiska patrona, skracano nazwę do imienia, a nie nazwiska, zatem w użyciu była wciąż nazwa ul. Andrzeja. ♦ Nazwa upamiętniająca: Andrzej Strug, właściwie: Tadeusz Gałecki, 1871-1937, pisarz, działacz PPS, autor nowel i powieści z życia polskich rewolucjonistów, m. in. rozgrywających się w Łodzi.
Park im. Andrzeja STRUGA – założony na Bałutach w 1900 r. jako prywatny park otaczający willę i browar Ludwika Anstadta. Miasto odkupiło go w 1937 r. i stał się parkiem publicznym. ♦ Nazwa upamiętniająca: Andrzej Strug, właściwie: Tadeusz Gałecki, 1871-1937, pisarz, działacz PPS, autor nowel i powieści z życia polskich rewolucjonistów, m. n. rozgrywających się w Łodzi.
STRUMYKOWA, -ej – ulica na Julianowie początkowo → Łąkowa, od 1929 r. Strumykowa. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika strumyk 'mały strumień; rzeczka’; ulica położona jest przy rzekach Bzura i Łagiewniczanka; biegnie wzdłuż strumienia Brzoza.
STRUSIA, -ej – ulica na terenie Marysina, istniejąca pierwotnie jako Perłowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika struś 'duży ptak biegający’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach pochodnych od nazw ptaków.
STRYCHARSKA, -ej – zachodnia przecznica ul. Tuszyńskiej. Obecna na planach od 1930 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika strycharz 'rzemieślnik wyrabiający cegły, ceglarz’ z niem. Ziegelstreicher; w pobliżu mieściła się cegielnia.
STRYKOWSKA, -ej – ulica biegnąca wzdłuż cmentarzy na Dołach w kierunku Strykowa podłódzkiej miejscowości. Południowa przecznica ul. Wojska Polskiego znana jest w 1913 r. jako → Mariańska. W latach 70. XX w. weszła w skład Strykowskiej. Odcinek za torami kolei obwodowej początkowo nosił nazwę → Autostrada. W 1946 r. przemianowana na Strykowską. W 2007 r. odcinek początkowy ulicy od ronda Solidarności do Wojska Polskiego przemianowano na al. Grzegorza → Palki. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo.
Romka STRZAŁKOWSKIEGO – ulica na Teofilowie, wytyczona i nazwana w 1994 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Roman Strzałkowski, 1943-1956, uczeń, który zginął od kuli w czasie szturmu robotników na gmach Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego podczas Poznańskiego Czerwca 1956 r.
*STRZELCÓW KANIOWSKICH – ♦ Nazwa upamiętniająca: 28. Pułk Strzelców Kaniowskich – jednostka wojskowa stacjonująca w Łodzi, uczestnicząca w wojnie we wrześniu 1939 r.; → 28. Pułku Strzelców Kaniowskich.
*Józefa STRZELCZYKA – ♦ Nazwa upamiętniająca: Józef Strzelczyk, 1901-1942, działacz ruchu robotniczego; → Senatorska.
Skwer im. Związku Strzeleckiego STRZELEC – niewielki zieleniec u zbiegu ulic Traugutta i Kilińskiego, przed gmachem Łódzkiego Domu Kultury. W centrum placu stoi pomnik Józefa Piłsudskiego. Nazwa skweru nawiązuje do dawnej nazwy ul. → Traugutta. ♦ Nazwa upamiętniająca: Związek Strzelecki Strzelec, powołany w 1919 r., ściśle związany z obozem piłsudczykowskim. W 1927 r. podporządkowany Państwowemu Urzędowi Wychowania Fizycznego.
STRZELECKA, -ej – ulica na Chojnach, po włączeniu do Łodzi w 1945 r. zachowała nazwę. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika strzelec 'człowiek umiejący celnie strzelać lub członek związku strzeleckiego’.
*STRZELECKA, -ej – ♦ Nazwa upamiętniająca: Związek Strzelecki Strzelec; → Traugutta.
Pawła STRZELECKIEGO – ulica na terenie Marysina, po włączeniu do Łodzi w 1945 r. zachowała nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Paweł Edmund Strzelecki, 1797-1873, podróżnik i geolog; badacz Australii.
Władysława STRZEMIŃSKIEGO – ulica na Zarzewie wytyczona na nowo powstającym osiedlu mieszkaniowym w 1969 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Władysław Strzemiński, 1893-1952, malarz, grafik i teoretyk sztuki związany z Łodzią; współzałożyciel Muzeum Sztuki Współczesnej i Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.
STUDENCKA, -ej – ulica na terenie Arturówka, nazwana w 1950 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika student 'słuchacz uczelni wyższej’.
STUDZIENNA, -ej – ulica na Chojnach, istniejąca pierwotnie jako Kiepury, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa być może terenowo uzasadniona, utworzona od rzeczownika studnia 'urządzenie umożliwiające wydobywanie wody gruntowej na powierzchnię ziemi’.
Zdzisława STUDZIŃSKIEGO – ulica na Radogoszczu, wytyczona i nazwana w 1985 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Zdzisław Studziński, 1922-1976, wiceadmirał, dowódca Marynarki Wojennej, zastępca Szefa Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego.
*19 STYCZNIA – ♦ Nazwa upamiętniająca datę wkroczenia wojsk radzieckich do Łodzi w 1945 r. i wyzwolenia miasta spod okupacji niemieckiej; → Karola Anstadta.
*Park im. 19 STYCZNIA – ♦ Nazwa upamiętniająca datę wkroczenia wojsk radzieckich do Łodzi w 1945 r. i wyzwolenia miasta spod okupacji niemieckiej; → park Helenów.
STYLONOWA, -ej – ulica na Widzewie. Powstała w 1962 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika stylon 'włókno poliamidowe stosowane głównie w przemyśle odzieżowym’.
STYLOWA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Wysockiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika styl 'zespół cech właściwych czemuś, komuś’.
STYRSKA, -ej – niewielka uliczka na Dołach. Znana od 1933 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Styr 'rzeka na Ukrainie i Białorusi’.
SUCHA, -ej – ulica na Widzewie. Znana od 1910 r. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od przymiotnika suchy 'pozbawiony wilgoci; wyschły’; ulica o suchym podłożu.
Henryka SUCHARSKIEGO – ulica istniejąca na Dołach od początku XX w. Na planach z 1913 r. widoczna jako → Nowo-Sikawska, od 1929 r. nazywana → Stara Sikawska, a następnie → Staro-Sikawska. W 1971 r. zachodnia część tej ulicy otrzymała imię majora Sucharskiego. Część wschodnia zachowała starą nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Henryk Sucharski, 1898-1946, dowódca bohaterskiej obrony Westerplatte w dniach 1-7 IX 1939 r.
SUKIENNICZA, -ej – ulica na Bałutach znana od 1932 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sukiennik 'człowiek zajmujący się wyrobem sukna’.
*Aleksandra SUŁKIEWICZA – ♦ Nazwa upamiętniająca: Aleksander Sułkiewicz, 1867-1916, działacz socjalistyczny i niepodległościowy; → Bardowskiego.
Józefa SUŁKOWSKIEGO – ulica na Zdrowiu, w 1921 r. widoczna na planie jako → Biedermanna. W 1932 r. zyskała obecną nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Józef Sułkowski, 1773-1798, generał, adiutant Napoleona, uczestnik wojen napoleońskich.
SUMOWA, -ej – ulica na Rokiciu Nowym powstała w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sum 'drapieżna ryba’.
SUROWCOWA, -ej – ulica na Stokach nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika surowiec 'materiał naturalny, podlegający dalszej przeróbce przemysłowej’.
SUSZARNIANA, -ej – ulica na Wiskitnie, początkowo bezimienna, została nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika suszarnia 'pomieszczenie do suszenia surowców lub półproduktów’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do włókiennictwa.
SUWALSKA, -ej – ulica wytyczona w latach 20. XIX w. jako przecznica ul. Przybyszewskiego. Nazwana na początku XX w. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Suwałki 'miasto nad Czarną Hańczą, w woj. podlaskim’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw miejscowości.
SWOBODNA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Wołyńska, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od rzeczownika swoboda 'wolność, niezależność’.
SWOJSKA, -ej – północna przecznica ul. Limanowskiego znana od 1913 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od przymiotnika swojski 'zwykły, oswojony’.
Rondo SYBIRAKÓW – skrzyżowanie na przecięciu ulic Przybyszewskiego i Puszkina. Nazwa nadana 1 VIII 1997 r. ♦ Nazwa upamiętniająca, utworzona od rzeczownika sybiracy 'zesłani w przeszłości na Syberię’.
SYCYLIJSKA, -ej – ulica na Teofilowie wytyczona i nazwana w 2003 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy wyspy na Morzu Śródziemnym Sycylia.
SYGNAŁOWA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca pierwotnie jako Karpacka, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sygnał 'znak dany lub odbierany w celu porozumienia się’.
**SYMBOLICZNA, -ej – ulica na Polesiu nazwana w 1936 r. imieniem → Krukowieckiego. W 1946 r. przemianowana. Zniknęła w latach 70. XX w. pod ogrodem botanicznym. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika symbol 'znak umowny’.
SYMPATYCZNA, -ej – ulica na Retkini wytyczona i nazwana w 1979 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika sympatyczny 'pociągający, miły, wzbudzający sympatię’.
SYNÓW PUŁKU – ulica położona w byłych granicach miasta Konstantynowa pod nazwą Wschodnia, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa upamiętniająca, utworzona od wyrażenia synowie pułku 'przenośnie: młodociani żołnierze w jednostkach wojskowych, sieroty po towarzyszach broni’.
SYRENKI – ulica na Radogoszczu wytyczona i nazwana w 1984 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika syrenka 'postać mitologiczna, nimfa morska, półkobieta półryba; godło herbowe Warszawy w postaci kobiety z rybim ogonem uzbrojonej w miecz i tarczę’.
Władysława SYROKOMLI – ulica na Manii powstała jako Wiśniowa. W 1930 r. przemianowana. ♦ Nazwa upamiętniająca: Władysław Syrokomla, właściwie: Ludwik Kondratowicz, 1823-1862, poeta, tłumacz.
Władysława SZAFERA – ulica na Widzewie, wytyczona i nazwana w 1981 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Władysław Szafer, 1886-1970, botanik, współtwórca polskich parków narodowych.
SZAFIROWA, -ej – ulica na Rogach, wytyczona i nazwana w 1961 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szafir 'ceniony kamień szlachetny o barwie niebieskiej’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach pochodnych od nazw minerałów.
SZAFRAŃSKA, -ej – ulica na terenie Andrzejowa istniejąca pierwotnie jako Spółdzielcza, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szafran 'krokus, kwiat wiosenny, dziko rosnący na halach górskich’.
SZAŁASOWA, -ej – ulica na Widzewie, wytyczona i nazwana w 1992 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szałas 'tymczasowe schronienie uplecione z gałęzi, kory i liści’.
SZAŁWIOWA, -ej – ulica na terenie Zimnej Wody, wytyczona i nazwana w 1989 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szałwia 'wonna roślina o ząbkowanych liściach i barwnych kwiatach’.
SZAMOTULSKA, -ej – ulica na Żubardziu znana od 1933 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Szamotuły 'miasto nad Samą, w woj. wielkopolskim’; zbliżona tematycznie do nazw sąsiednich ulic pochodnych od nazw miejscowości.
Jana Marcina SZANCERA – ulica na terenie Andrzejowa istniejąca pierwotnie jako J. Bema, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Jan Marcin Szancer, 1902-1973, malarz, rysownik. Ilustrator książek.
Jerzego SZANIAWSKIEGO – ulica na terenie Andrzejowa istniejąca pierwotnie jako Spacerowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Jerzy Szaniawski, 1886-1970, dramaturg. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach zbliżonych znaczeniowo.
SZAŃCOWA, -ej – ulica na Złotnie istniejąca pierwotnie jako Niecała, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szaniec 'ziemne umocnienie polowe składające się z wału i rowu’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z wojskowością.
SZARA, -ej – niewielka uliczka na Chojnach, widoczna na planach od 1913 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od przymiotnika szary 'pozbawiony wyrazistych cech; nieciekawy, bezbarwny’.
SZARADY – ulica na terenie Andrzejowa istniejąca pierwotnie jako Jodłowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szarada 'rodzaj zagadki’.
SZAREJ PIECHOTY – ulica na osiedlu Romanów, wytyczona i nazwana w 1999 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia.
SZAROTKI, -ej – ulica na Stokach istniejąca pierwotnie jako Północna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szarotka 'roślina górska, chroniona’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego.
SZARYCH SZEREGÓW – ulica położona w byłych granicach miasta Konstantynów pod nazwą Krańcowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Szare Szeregi, kryptonim ZHP w konspiracji w latach 1939-1945.
Park im. SZARYCH SZEREGÓW – utworzony w latach 60. XX w. na zrekulturowanych terenach dawnych wyrobisk i wysypisk. W 1963 r. nazwany parkiem → Promienistych na cześć młodzieżowego łódzkiego oddziału Gwardii Ludowej. W 1994 r. przemianowany. ♦ Nazwa upamiętniająca: Szare Szeregi, kryptonim ZHP w konspiracji w latach 1939-1945.
SZCZAWNICKA, -ej – ulica na Stokach istniejąca pierwotnie jako Rolnicza, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miejscowej Szczawnica 'miejscowość uzdrowiskowa w Pieninach’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego.
SZCZECIŃSKA, -ej – ulica na terenie Kałów istniejąca dawniej jako Hetmańska, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy miasta Szczecin.
SZCZERA, -ej – ulica w Rudzie Pabianickiej istniejąca jako Sokola, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika szczery 'nieukrywający swych uczuć, myśli, zamiarów’.
SZCZĘŚLIWA, -ej – ulica na Radogoszczu, po włączeniu do miasta w 1945 r. zachowała swą nazwę. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika szczęśliwy 'wyrażający, przynoszący szczęście’.
SZCZUCIŃSKA, -ej – niewielka uliczka w pobliżu ul. Przybyszewskiego. Znana pod tą nazwą od 1936 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy Szczucin 'miasto przemysłowe w woj. małopolskim’.
SZCZYGLA, -ej – ulica na terenie Łagiewnik istniejąca dawniej jako Źródlana, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szczygieł 'ptak o pstrym ubarwieniu’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach pochodnych od nazw ptaków.
SZCZYTOWA, -ej – ulica na Stokach, początkowo bezimienna nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szczyt 'najwyższy punkt góry, wierzchołek’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach tematycznie nawiązujących do nazewnictwa górskiego.
*SZEFERA // SZEJERA – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: Szefer, właściciel gruntów; → Szymonowica.
SZEHEREZADY – ulica we wsi Sąsieczno istniejąca jako Promienna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od nazwy własnej Szeherezada bohaterka i narratorka arabskiej opowieści Baśń z 1001 nocy.
Ewy SZELBURG – ZAREMBINY – ulica we wsiach Andrzejów i Sąsieczno istniejąca jako Krańcowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1988 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Ewa Szelburg-Zarembina, 1899-1986, pisarka, autorka książek dla dzieci.
Zygmunta SZENDZIELARZA – ulica powstała w latach 20. XX w. na Starym Mieście w sąsiedztwie ul. Dworskiej jako → Przy Dworska. W 1929 r. jej część przemianowano na św. → Wincentego. W 1955 r. zyskała imię Alfreda → Lampego, a w 1990 r. obecną nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Zygmunt Szendzielarz, pseudonim Łupaszka, 1910-1951, major, dowódca 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej.
Lucjana SZENWALDA – zachodnia przecznica ul. Rzgowskiej, obecna na planie w 1921 r. jako → Marszałkowska. W 1951 r. zyskała obecną nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Lucjan Szenwald, 1909-1944, poeta, członek grupy poetyckiej Kwadryga; autor wierszy agitacyjno-politycznych i liryki patriotycznej.
SZEREGOWA, -ej – ulica na terenie dawnej kolonii Cyganka istniejąca jako Paderewskiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szeregi 'oddziały wojska, wojsko, armia’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z wojskowością.
SZERMIERCZA, -ej – ulica osiedlowa na Retkini, wytyczona i nazwana w 1987 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szermierka 'dyscyplina sportowa obejmująca walkę na florety, szable i szpady’. Ulica położona w sąsiedztwie innych o nazwach dotyczących sportu.
**SZEROKA, -ej – ulica na Radogoszczu, po włączeniu do miasta w 1945 r. zachowała swą nazwę. Zniknęła w latach 80. XX w. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika szeroki 'mający duży wymiar poprzeczny’.
SZEWSKA, -ej – ulica na Bałutach znana od 1934 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szewc 'osoba zajmująca się wyrobem i naprawą obuwia’.
SZKLANA, -ej – ulica na Marysinie powstała jako Nowo-Szopena, od 1931 r. nowa nazwa. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia o charakterze metaforycznym, utworzona od przymiotnika szklany 'zrobiony ze szkła, kruchy’.
SZKLARSKA, -ej – ulica na Marysinie powstała w 1932 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szklarz 'osoba zajmująca się produkcją wyrobów ze szkła’.
Alfreda SZKLARSKIEGO – ulica na terenie Andrzejowa, wytyczona i nazwana w 1995 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Alfred Szklarski, 1912-1992, pisarz, autor powieści przygodowych dla młodzieży.
SZKOLNA, -ej – ulica na Chojnach, po włączeniu do miasta w 1945 r. zachowała swą nazwę. ♦ Nazwa być może terenowo uzasadniona, utworzona od rzeczownika szkoła.
*SZKOLNA, -ej – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika szkoła; ulica prowadziła do szkoły założonej dla dzieci robotników fabryki Poznańskiego; → Mielczarskiego.
SZKOŁY ORLĄT – ulica na Rokiciu wytyczona i nazwana w 1992 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Szkoła Orląt 'Wyższa Oficerska Szkoła Sił Powietrznych w Dęblinie’.
SZKUTNICZA, -ej – ulica biegnąca na terenie byłej wsi Lublinek, z chwilą włączenia do Łodzi nazwana w 1988 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szkutnik 'budowniczy łodzi i statków’.
*SZLACHECKA, -ej – ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szlachta 'w dawnej Polsce uprzywilejowany stan społeczny’; → Wieczność, → Wileńska.
SZLACHETNA, -ej – ulica na Teofilowie wytyczona i nazwana w 2005 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, metaforyczna, utworzona od przymiotnika szlachetny 'odznaczający się harmonią, prostotą, umiarem’.
SZMARAGDOWA, -ej – ulica na Rogach, wytyczona i nazwana w 1961 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szmaragd 'odmiana berylu, przeźroczysty minerał barwy zielonej, będący cennym kamieniem szlachetnym’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach utworzonych od nazw minerałów.
*SZMITA // SZMYDTA // SZMIDTA – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: Szmidt, właściciel terenów; → Bukowa.
*SZNERA // SZNEJA – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: Szner, właściciel gruntów, na których ulica została wytyczona; → Sędziowska.
Stefana SZOLC-ROGOZIŃSKIEGO – niewielka ulica na Rokiciu istniejąca od 1936 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Stefan Szolc-Rogoziński, 1861-1896, podróżnik, badacz Afryki, założyciel Muzeum Etnograficznego w Warszawie.
*SZOPENA – ♦ Nazwa upamiętniająca; być może kształt nazwy wynika z zastosowania polskiej ortografii nazwiska Chopin. Możliwe też, że nazwa ma charakter dzierżawczy i pochodzi od nazwiska Szoppen. Był to początkowo nadburmistrz, a od 1915 r. burmistrz Łodzi; → Chopina.
*SZOSA PABIANICKA, -y, -ej – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo; droga prowadząca do podłódzkiej miejscowości Pabianice; → Pabianicka.
*SZOSA ROKICIŃSKA, -y, -ej → Rokicińska Szosa.
SZPACZA, -ej – ulica na terenie Arturówka, istniejąca pierwotnie jako Orzechowa, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szpak 'ptak średniej wielkości o połyskującym metalicznie upierzeniu’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach pochodnych od nazw ptaków.
SZPARAGOWA, -ej – ulica na Żabieńcu, istniejąca jako Rejtana, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szparag 'roślina uprawiana dla jadalnych pędów’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
SZPINAKOWA, -ej – ulica na Żabieńcu istniejąca jako Szkolna, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szpinak 'roślina o jadalnych liściach’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z rolnictwem.
SZPITALNA, -ej – ulica na Widzewie wytyczona na początku XX w. ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika szpital; mieścił się przy niej założony w 1886 r. szpital fabryczny przy zakładach Towarzystwa Akcyjnego Heinzla i Kunitzera.
*Plac SZPITALNY, -u, -ego – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo, utworzona od rzeczownika szpital; przy południowej pierzei placu znajdował się pierwszy w Łodzi miejski szpital; → plac Katedralny.
*SZTARKA – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: Sztark, właściciel gruntów; → Rybna.
Jana Izydora SZTAUDYNGERA – ulica na Teofilowie wytyczona i nazwana w 1984 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Jan Izydor Sztaudynger, 1904-1970, poeta i satyryk, związany z Łodzią.
Arego SZTERNFELDA – ♦ Nazwa upamiętniająca: Ary Szternfeld, 1905-1980, jeden z pionierów kosmonautyki, pochodził z Sieradza, miejscowości leżącej w woj. łódzkim; → św. Wojciecha.
SZTORMOWA, -ej – ulica na Retkini wytyczona i nazwana w 1977 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika sztorm 'burza morska’.
Wacława SZUBERTA – ulica na Teofilowie wytyczona i nazwana w 2003 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Wacław Szubert, 1912-1994, profesor, ekonomista, prawnik, związany z UŁ.
*Pasaż SZULCA – ♦ Nazwa uzasadniona terenowo: Szulc, właściciel terenu; → aleja 1 Maja.
SZUMNA, -ej – ulica na Chojnach istniejąca jako Żeligowskiego, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od przymiotnika szumny 'wydający szum, pełen szumu, szumiący’.
SZUWAROWA, -ej – ulica na Radogoszczu wytyczona i nazwana w 1961 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szuwary 'gęste zarośla nad brzegami wód’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach zbliżonych tematycznie.
SZWADRONOWA, -ej – ulica na Nowym Złotnie, wytyczona i nazwana w 1986 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szwadron 'pododdział pułku kawalerii’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z wojskowością.
Abrama SZWAJCERA – ulica na osiedlu Liściasta, wytyczona i nazwana w 1989 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Abram Szwajcer, 1866-1927, nauczyciel, dyrektor gimnazjum, działacz oświatowy związany z Łodzią.
Bronisława SZWALMA – ulica na Olechowie, wytyczona i nazwana w 1986 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Bronisław Szwalm, 1892-1969, łodzianin, nauczyciel, krajoznawca, turysta, organizator turystyki, opiekun zabytków.
SZWOLEŻERÓW – ulica na Nowym Złotnie, wytyczona i nazwana w 1986 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szwoleżer 'żołnierz jednego z pułków kawalerii lub żołnierz gwardii cesarskiej Napoleona’. Ulica leży w sąsiedztwie innych o nazwach związanych z wojskowością.
SZYBOWA, -ej – ulica osiedlowa na Młynku, początkowo bezimienna, została nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szyba 'tafla szklana’.
SZYBOWCOWA, -ej – ulica osiedlowa na Rokiciu Starym istniejąca jako Wigury, z chwilą włączenia do Łodzi przemianowana w 1946 r. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szybowiec 'statek powietrzny podobny do samolotu bez silnika napędowego, unoszony w powietrzu dzięki prądom atmosferycznym’.
**SZYDŁOWA, -ej – ulica na Bałutach wytyczona na przedłużeniu ul. Młynarskiej i nazwana w 1961 r. Zniknęła w latach 70. XX w. pod nową zabudową. ♦ Nazwa bez terenowego uzasadnienia, utworzona od rzeczownika szydło 'gruba igła do szycia twardego tworzywa stosowana przez szewców’.
Karola SZYMANOWSKIEGO – ulica w Rudzie Pabianickiej, po włączeniu do miasta w 1945 r. zachowała swą nazwę. ♦ Nazwa upamiętniająca: Karol Szymanowski, 1882-1937, kompozytor, pianista.
Edwarda SZYMAŃSKIEGO – ulica na Dąbrowie nazwana w 1946 r. ♦ Nazwa upamiętniająca: Edward Szymański, 1907-1943, poeta i satyryk; twórca poezji rewolucyjnej. Zginął w Oświęcimiu.
Szymona SZYMONOWICA – poprzeczna ulica między ul. Tuszyńską a Rzgowską. Istnieje na planach od 1910 r. pod nazwą → Szefera // Szejera. W 1932 r. nadano obecne imię. ♦ Nazwa upamiętniająca: Szymon Szymonowic, 1558-1629, poeta, autor sielanek.